sadece dün meydana gelen iki olayla bile ne kadar allah a emanet yaşadığımızı bir kez daha anladığım ülkem.
birincisi, bu ülkenin en çok dinlenen adamlarından biri, ekrandan sesisini milyonlara duyurabilen bir adamın isyanı. yargı karşısında adaletsizliğe uğradığının isyanını haykırıyor. böyle bir adam bile bu adalet sistemi karşısında çaresiz kalabiliyorsa , yarın sen , ben gibi sıradan insanlar bir adaletsizliğe uğradığımızda ne yapabiliriz ki?
ikincisi, bu ülkenin siyasi liderlerinden biri kaza geçiriyor. tüm ülke ayağa kalkıyor, aradan saatler geçiyor, bulunamıyor bile. ya yarın sen, ben gibi basit insanlar bir dağ yolunda kaza yapsak bizi kim bulacak ,kim kurtaracak?
biz bu ülkede hangi sisteme güveneceğiz? kaçımız gerçekten bu ülkedeki adalet sistemine gönülden inanıyor ? kaçımız başımıza kötü bir şeyler geldiğinde yalnız kalmayacağımızı düşünüyor?
sanırım artık gerçekten allah'a emanet yaşıyoruz bu ülkede. ve işin acı kısmı tüm bu olan bitene, bu bozuk düzene yıllardır sesimizi çıkarmadığımız için de hak ediyoruz bunları.
