bugün

bazı eşyalarla kurulan duygusal bağ

çok güçlü bir bağdır.
geçmişinden bir şeyler taşıdığı için bu eşyalardan kopamaz insan. sürekli görmek ister, onsuz olduğu zamanlarda güvensizlik hissiyatı içinde çırpınırken bulur kendisini. yanına gittiği zaman kendisini bulur.

hertürlü eşya olabilir bunlar. benim bir koltuk mesela... çocukluğumun gıcırdayan 3 kişilik koltuğu, babamın tek başına ayaklarını uzatarak uzandığı. bazen çok rahat bazen çok rahatsız olmasına rağmen annemin evinden alıp istanbul dan izmir e getirdiğim olmazsa olmazım.

ilk okul sıralarındayken bir fabl yazmıştım. konuşturmuştum kendisini sonunda da çok güzel bir ders vermiştim. okurken de gözlerim dolmuştu. seviyorum ben koltuğu. evlendiğimde dahi taşımak istiyorum evime. geleceğimi onunla görmek istiyorum...