sevnek bilmiyorum ama ihtiyacı olmak galiba. benim ona sonsuz ihtiyacım var, onsuz bir hayat düşüncesi bile acı verici, ben neyi severim, ne yerim, nereye giderim, ne zaman tatil yapmaliyim, kime ne yazmaliyim, ne giymeliyim, eve gelene nasil davranmalıyım, nereye taşımalıyın, arabaya ne yapmaliyim, hangi eşyayı almalıyım, hangi diziyi izlemeliyim, hiç bir şey bilmiyorum ki ben, o benim aklım, vicdanim, huzurum, rahatlama yerim, kızıp küsüp şımarma yastığım, enerji kaynağım, yaşam kaynağım. ben o sevsin o güzel bir şey söylesin, aferin desin diye yaşıyorum. o olmayinca ben neden yaşayayım ki, otomatikmen benim de silinmem gerekir bu hayattan.
belki bu kadar sevmeneliyiz bilmiyorun, daha bağımsız yaşamalıyız daha güçlü görünmeliyiz ama neden biniyorum, o öyle yaşa diyor, benden sonra da güçlü ol, yapabilirsin sen diyor ama istemiyorum.
