Türkiyeli diye bir kavram yoktur. Bir çerkes olarak ben de bir zamanlar boyle demem gerektigini dusunuyordum. Baska arkadaslarin da dedigi gibi türklük illa damarlarinda akan kanla olmuyor. “Ne mutlu türküm diyene”’nin de etnisiteyle, irkla bir alakasi yok. Bu ulkenin vatandasi olan (veya bir parcasi olan diyelim — ben de tc vatandasi degilim cunku), bu ulkeye oyle veya boyle hizmet eden, ekmegini yiyen herkes türktür.
Bu baska ulkeler icin de gecerlidi. Ben de dogup buyudugum ulkenin vatandasi olarak yerliler kendisine ne diyorsa onu diyorum burda. Demesem ulkenin yerlileri hakaret kabul ediyor zaten (irkci olmayanlardan bahsediyorum, onlar hic yabanci olmasin istiyorlar). asimilasyon degil Entegrasyondur bu cunku. Yasadigin ulkeyi benimsedigini ve kendini herkesle herkesi de kendinle bir gordugunu gosterir. Ben türküm de ayni zamanda, cunku annem babam türkiye’de dogdu buyudu, ilk ogrendigim, evde konustugum dil türkce. Ve çerkesim, en derinden hissettigim kimlik de budur zaten. Hic bir kimlik veya terim damarlarimda akan kani degistiremez. Seninkini de degistiremez kürt, laz, bosnak, arap, arnavut, ermeni, rum, roman kardesim.
Boyle bir entry’yi daha once de girdim sanki ama. Oyleyse kusura kalmayin.
