“Çerkesler bacak bacak üstüne atmaz” diye bir sey yoktur.
“Çerkesler buyuklerin yaninda bacak bacak üstüne atmaz”’dir o.
Bir cok ünlü çerkes’in bacak bacak üstüne atmis bir vaziyette otururken yukardaki ilk cumleyi sarfettigine sahit oldum defalarca, ve ardindan bu celiskiye deginen sayisiz sosyal medya yorumlari. Oyle bir sey yok. Yasitlarimizla birlikte, iş’te, okulda, televizyonda gayet de atariz. Yayilmadikca Nasil rahat ediyorsaniz oyle oturun.
Sahsen benim icin bacak bacak ustune atmak yapmazsam ölürüm gibi bir sey. Buyuklerle bir arada otururken cok zorlaniyorum o yuzden. Bir bacagimi obur bacagimin ustune atacakken son anda aklima geliyor ve indiriyorum, ve bu butun gun boyunca defalarca oluyor. Cocuklugumdan beri en rahat buldugum oturus seklidir. Cocukken babaannemin yaninda yapmisim, daha bilmiyorum ayibi falan, kadin gulerek anlatirdi hep, cok sasirmis bir cocugun bu sekilde oturmasina.
Hipermobilite diye bir saglik kavrami varmis. Sanirim ondan var bende. Simdi ogrendim, ordan aklima geldi ve bu baslikta buldum kendimi zaten. Eger siz de gun icinde düz oturmak ve durmakta zorlaniyorsaniz, surekli bacak bacak ustune atiyor veya koltukta, sandalyede bacaginizi altiniza vs. alma ihtiyaci duyuyorsaniz, ayakta dikilirken diz arkalarinizin yoruldugunu hissedip bacaklarinizi bir kaldirip bir indirip diz kirmaya vs. Basliyorsaniz belki sizde de vardir. Kötü bir sey oldugunu sanmiyorum, ama en azindan “dogru oturamamaniz(?!)”in bir sebebi oldugunu bilir, etrafinizdakilere de bunu izah edebilirsiniz.
Siz yine de buyuklerin yaninda oturdugunuz surece bacak bacak ustune atmamaya ozen gosterin. Aksi takdirde gozunuzun yasina bakmaz yakarlar alim Allah (çerkesseniz).
