kent lokantaları veya yardım-destek programları, indirimli satışlar vs konusunun tartışma seviyesine-açısına bakın.
bu konuda insanların yaklaşımına bakış açısına bakın.
insanlar tarafından neden bu kent lokantaları, yardım, destekler, sosyal proje adı altında hizmet övünç kaynağı olarak görülüyor anlamıyorum. bu ülkede bunlar tam bir rezalet ve iş bilmezliğin eseridir.
tüm bunların hizmet değil de hezimet, icraat değil de iş bilmezlik, yönetim değil çöküş, senin doyman için yardım değil de köleliğine körlüğüne yapılan yatırım olduğunu ortalama bir zekaya sahip olan ve evrensel bir insanlık değerine sahip olan herkes bunu görür. kabul eder-etmez, kabul eder etmezsin bu başka konu da neden buna tepkisizsin.
coğrafya, iklim, ekonomik güç olarak bizim gibi bize benzer pozisyonda olan normal bir ülkede bu durum yönetilememe, iş bilmezlik olup yaşanılanlar fakirliği ve yoksulluğu aşıp (fakirlik ile yoksulluk aynı anlamda kullanılmaz) açlık seviyesine gelmesiyle bunlar yaşanır.
eğer açlık yoksa neden insanlara kent lokantaları hizmeti sunuluyor? bu ülkede zeytin ekmek, peynir ekmek fakir yemeğiydi, fakirin beslenme kriteri olarak tarif edilirdi.
sonra soğan ekmek fakir yemeği oldu. bu jargonla biz aslında fakirlikten daha alt seviye olan yoksulluğa düştük demekti.
şimdi yavan ekmek yoksulluğun fakirliğin tarifi oldu ki bu açlık demektir, kıtlık demektir.
kimse bunun farkında değil, kimse kullanılan jargonun ne anlam-durum ifade ettiğini bilmiyor, anlamıyor, idrak edemiyor ve bu yapılan yardımlar kent lokantalarının anlamını fark edemiyor, görmüyor.
bu durumu cehaletle bile açıklayamayız. bu durum insan doğasına ters, boğazından giren bir lokma ekmek bu kardeşim; yeni doğmuş bebek bile bu kadar açlık karşısında tepkisiz kalamaz.
neden bu yardımları yapan, kent lokantalarının açılmasına neden olan insanları tercih ediyoruz da bu utanca neden olacak politikaları ortadan kaldıracak, bu hizmetlerin bir övünç değil de utanç olduğunu bilecek insanları tercih etmiyoruz?
neden vedat milor kent lokantasına gidiyor diye başlık açıyoruz da bu kent lokantaları neden var diye başlık açmıyoruz?
3-5 senede trilyonlarca dolar vergi toplayan, 1 yılda yüzlerce milyar dolar üretim yapan, elini kessen akan kan toprağa damlasa insan bitecek kadar bereketli toprakları olan bir ülke neden afrika'da açlığa karşı dünya gıda örgütü tarafından yapılan yardımlarda dağıtılan pirinç buğday makarna et süt yemek yardımları gibi bir muameleye bbenim ülkem, benim insanlarım-bizler tabi olur?
bırakın türk'lüğü, müslüman'lığı, ülkeyi, bayrağı, vatandaşlığı, yurttaşlığı... insanlık adına utanılacak bu durumu nasıl göremez idrak edemezsiniz? bu ülke, bu insanlar buna layık mı?
düşünsenize...
amiyane tabirle "elin gavuru çıkıp ülkesinde eskiden 100 kişiye yardım ediyorduk şimdi biz 1.000 kişiye yardım ediyoruz" dese, bunu övünç-icraat olarak sunsa onu yuhalarlar mı alkışlarlar mı?" diye kendinize bir soru sorun.
