sözlük yazarlarının prensipleri

hak.
bu olguyu dini saikle söylemedim. insan doğasında olan haktan bahsediyorum.
aga, hakkım olmayan bir varlığa(mal, mülk, para, şöhret, ün, gurur) asla elimi uzatmamak. işin garibi hakkım değilse özenmem de ha. öyle tok gözlü olmuşum.
ve ben kıskançlık diye bir olgunun varlığını at kadar büyüdüğümde anladım. mal para kıskançlığından bahsediyorum.
meğer insanlar başkalarının sahip olduğu her çeşit serveti kıskanıp, o kişiye düşman olabiliyormuş. valla bak. böyle bir şeyin olabileceğini hala aklım almıyor.
nasıl alsın ki, adam bişeye sahipse demek didinmiş, çalışmış almış. belki benden zeki, belki benden çok çalışkan. e o zaman adamın hakkıdır. alkışlarım sadece.
ayrıca bu hak olgusunu hayatın ana kuralı yapmamın amacı başka insanlara iyilik olsun düşüncesi değildir.
kendimi korumak ve daha iyi yaşamak içindir.
haksızca elde ettiğiniz bir varlık sizi sürekli rahatsız edilmek durumunda bırakır.