evlenmek istememek ama yalnızlıktan da sıkılmak

evlenmek istememek ama yalnızlıktan da korkmak olsa gerek başlığın doğrusu....

yaş 31 olacak.işim gücüm evim arabam var çok şükür. travmatik bir ilişki geçirdiğim de doğrudur. onun dışında sayısını tam bilmiyorum ama kısa süreli 10 tane kadar sevgilim de olmuştur.

çevremdeki herkes ama herkes evlen de evlen diyor başka bişey demiyor.

yav istemiyorum kardeşim. harbi istemiyorum. şuan istemiyorum en azından. bazen karşıma öyle tatlı kızlar çıkyor ki büyüleniyorum. hormonlar mıdır sevgi eksikliği midir nedir böyle içimden ciddi meyil oluşuyor. instalarını falan bulmaya çalışıyorum.

akşam eve gelince yemeği yiyip çay içince düşüncelere daldığımda diyorum ki kendi kendime:

nolcak şimdi?

-yaz kıza

yazdım ee sonra

-sevgili ol

ee sonra

belki evlenirsin

ee sonra

evlen de hayatını siksin. herşeye karışsın. rahatını bozsun. e abi niye evleneyim ben mesela kıza?

abi işte evde bir ses olsun. sevgi aşk olsun. seks olsun. yemek yapsın. beraber gezin falan di mi?

o işler öyle olmuyor işte usta...

evdeki ses belli bir yerden sonra sana rahatsızlık vermeye başlıyor. sevgi bitiyor aşk bitiyor en iyi ihtimalle saygı kalıyor. seks de bitiyormuş öyle diyorlar. zaten kadın olduğu için zevkleriniz yüzde 90 uyuşmayacak. hep zoraki gezeceksiniz zoraki bişeyler yapacaksınız beraber.

ne kaldı geriye peki?

işte ev işleri çocuk falan yaşlanınca da yalnız kalmazsın.

yok kardeşim ben almayayım.

yaşlanınca emekli maaşımın bir kısmıyla bir hizmetçi tutarım. onunla sohbet ederim ev işlerini de ona yaptırırım. en kötü kahveye falan giderim. çocuk zaten istemiyorum. çocuk ne la? etraf çocuk dolu seviyorum arada geçiyor hevesim...

babalar harbiden biz niye evleniyoruz amk...