Halka "terörist" diyen birinin yönettiği ülkede yukarıdaki yazar kardeşim nasıl bir "babacan yaklaşım" arzuluyor, anlamıyorum. Diyelim ki ben iflah olmaz fanatik Akapeli'yim ve oğlum da nefret ediyor bu zihniyetten. Benim ciğerparem oğlumu, sırf onlara oy vermiyor, diye "terörist" ilan edenin anasından girer babasından çıkarım; ama bizim insanımız aksine bunu normal gördü. Çözüm zamanı şehit aileleri gidip Abdullah Gül'ün (cumhurbaşkanı oydu) iftar sofrasına oturdular. Benim oğlum şehit olsa ve iftara çağırılsam; o masayı o cumhurbaşkanının kafasına geçirir, o başbakana da pırasanın sapını yedirirdim. Net! Ama işte bu aptal cahiller sürüsü bu yaşananları görmezden geldiler. Sayın Apo! unutuldu, kelle! hatırlanmıyor, yedikleri herzeler yaptıkları hainlikler konuşulmuyor. Değil bin yıl, kıyamete kadar unutmam! Babacan bi' laf edeyim bari: Ağızlarına babacan Yonanlar ötürsün! Alayının...
