bugün
- icardi190533
- bir galatasaraylının kulağına fred diye fısıldamak11
- fenerbahçe büyüklüğü11
- akp'nin fenerbahçe ve beşiktaş düşmanlığı14
- bir şarkı sözü der ki12
- ankarayı öven tip14
- rusların en iyi olduğu şeyler22
- erkeklerin hep fotoğraf istemesi19
- bugün üike olarak resmi yastayız8
- sokak hayvanları uyutulacak19
- insanlara olan inancınızı ne zaman kaybettiniz17
- arkadaşlar damatlık bakıyorum da sizce bu nasıl18
- icardi1905'i silip atmak20
- afganistan yardımlaşma derneği başkanı15
- akpnin hala bedava kek vaadini tutmaması13
- spor salonuna gitsem erkekler popoma bakar mı15
- sevgilinin kız arkadaş lobisi10
- escort ile evlenmek11
- şişmanlar ölünce nereye gider9
- ellerim bos gonlum hos12
- kitap okumanın zararlı ve gereksiz olması12
- karınızla gratise gider misiniz10
- kilo almak için bik bikle evlenmek11
- alex de souza vs fred10
- cumhrbaşkanm sizi dünya yenemedi ben nasıl yeneyim15
- cehennemde türkçe konuşulur8
- 19 mayıs 2024 fenerbahçenin bütün oyunları bozması16
- iran'ın depremde yas ilan etmemesi9
- dondurma yalarken erkeklerin sürekli bakması8
- jayden oosterwolde11
- fenerbahçe'nin attığı golde faul olması17
- karınız olsa döver misiniz9
- anın görüntüsü11
- fenerbahçe15
- yeşil gözlü erkek olmak10
- hani u19 gelecekti ühühühühühühü10
- fulya öztürk9
- iran cumhurbaşkanının helikopter kazası43
- maldivlere gitmek varken eminönü nde takılan martı10
- dursun özbek19
- yazarların bugün içtiği sigara sayısı12
- galatasaray11
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı103
- izmir sıcağı9
- fethullah gülen şu an ne yapıyordur17
- karıya kıza doymuş erkek8
- mert hakan yandaş31
- ibrahim reisi13
- siz türkler şerefsizsiniz müslüman değilsiniz13
- erecto'nun trafik kazası geçirmesi13
sadece hayatın beden olarak bitimini sağlamak anlamına gelmeyen hareket. anlamsız, saçma, sıkıcı, depresif, hayallerin gerçekleşmediği, aşkın ve cinselliğin olmadığı, umut sağlayan seçeneklerin tatmin etmediği bir hayat da intihardır.
mesela bazı durumlardan yana asla mutlu olamayacağımdan eminim. örneğin kadınlar... terapistim 30 yaşın üstündeki kadınlara yönelmemi tavsiye etti ama ben yaşayacağını yaşamış, bıkmış, evlilik düşünen bir kadını hayatımda istemiyorum. bir türlü bu inadımdan kurtulamadım. gerçekçi olmadığı, yaş farkı olduğu söyleniyor ama bu benim mutlu olmamı sağlamıyor. ne zaman güzel kızlarla dolaşan birini ya da mutlu bir çifti görsem içimden küfrü basıyorum. hatta son zamanlarda sesimi çıkartmaya bile başladım yavaş olsa da. çünkü benim yaşamadığım aşkı ve seksi yaşayacaklarını biliyorum ve onlara hem kıskançlık hem de öfke duyuyorum. kısacası bu konuda asla mutlu olmayacağımdan eminim çünkü kendime ihanet edip 30 yaş üstü biriyle çıkarsam yoldan geçecek 20' li yaşlardaki az çok güzel bir kıza gözümün kayacağını biliyorum. bu yüzden kalbim sızlamaya devam edecek çünkü inadına yalnız kalacağım. herhangi birinin içimdeki yangını söndüremeyeceğimden eminim.
tahsil konusu da istediğim gibi gitmedi. istemediğim bölümlerde okuyup hep yarım bıraktım. bir becerim ve yeteneğim yok. bir zamanlar iyi yazardım ama hem artık yazdıklarım içime sinmiyor hem de içimden yazmak gelmiyor. resmim iyiydi artık değil... yabancı dil biliyorum bir boka yaramıyor. kısacası 35 yaşın üstünde başta kadınlar olmak üzere toplumun siktir ettiği kendine güvensiz, depresif, öfkeli ve üzgün biri oldum çıktım.
daha 1 saat önce '' neden hayatıma son vermiyorum ki ? '' diye sordum kendime '' ne değişecek ki ? değişse de beni tatmin edecek mi ? ''. bu soru çok gerçekçi geldi bana çünkü istemediğim bir hayat yaşıyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. üstelik Allah' a bir ışık, çıkış yolu için yalvarsam da o bir türlü karşıma çıkmıyor. şimdi depresyonun gücünü bilmeyen '' her şey senin elinde '' diyebilir ama kazın ayağı öyle değil işte... hiç denemediğimi mi zannediyorsunuz ? hiç çaba göstermediğimi mi düşünüyorsunuz ? hepsini yaptım ama bir gün geldi ki yalnız bırakıldığımı fark ettim ve vazgeçtim. gerçekçi bir hedef bulamıyorum ve gerçek dışı hedefler için çaba göstermek istemiyorum ayrıca.
kısacası dünyaya fırlatıldığımı ve ölene kadar zaman dolduracağım bir süreçte yuvarlanarak kaybolduğumu düşünüyorum. başka insanların mutlu olduğunu gördükçe işkence daha da artacak. bazı şeylerin çözümü yokmuş, bunu anladım.
mesela bazı durumlardan yana asla mutlu olamayacağımdan eminim. örneğin kadınlar... terapistim 30 yaşın üstündeki kadınlara yönelmemi tavsiye etti ama ben yaşayacağını yaşamış, bıkmış, evlilik düşünen bir kadını hayatımda istemiyorum. bir türlü bu inadımdan kurtulamadım. gerçekçi olmadığı, yaş farkı olduğu söyleniyor ama bu benim mutlu olmamı sağlamıyor. ne zaman güzel kızlarla dolaşan birini ya da mutlu bir çifti görsem içimden küfrü basıyorum. hatta son zamanlarda sesimi çıkartmaya bile başladım yavaş olsa da. çünkü benim yaşamadığım aşkı ve seksi yaşayacaklarını biliyorum ve onlara hem kıskançlık hem de öfke duyuyorum. kısacası bu konuda asla mutlu olmayacağımdan eminim çünkü kendime ihanet edip 30 yaş üstü biriyle çıkarsam yoldan geçecek 20' li yaşlardaki az çok güzel bir kıza gözümün kayacağını biliyorum. bu yüzden kalbim sızlamaya devam edecek çünkü inadına yalnız kalacağım. herhangi birinin içimdeki yangını söndüremeyeceğimden eminim.
tahsil konusu da istediğim gibi gitmedi. istemediğim bölümlerde okuyup hep yarım bıraktım. bir becerim ve yeteneğim yok. bir zamanlar iyi yazardım ama hem artık yazdıklarım içime sinmiyor hem de içimden yazmak gelmiyor. resmim iyiydi artık değil... yabancı dil biliyorum bir boka yaramıyor. kısacası 35 yaşın üstünde başta kadınlar olmak üzere toplumun siktir ettiği kendine güvensiz, depresif, öfkeli ve üzgün biri oldum çıktım.
daha 1 saat önce '' neden hayatıma son vermiyorum ki ? '' diye sordum kendime '' ne değişecek ki ? değişse de beni tatmin edecek mi ? ''. bu soru çok gerçekçi geldi bana çünkü istemediğim bir hayat yaşıyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. üstelik Allah' a bir ışık, çıkış yolu için yalvarsam da o bir türlü karşıma çıkmıyor. şimdi depresyonun gücünü bilmeyen '' her şey senin elinde '' diyebilir ama kazın ayağı öyle değil işte... hiç denemediğimi mi zannediyorsunuz ? hiç çaba göstermediğimi mi düşünüyorsunuz ? hepsini yaptım ama bir gün geldi ki yalnız bırakıldığımı fark ettim ve vazgeçtim. gerçekçi bir hedef bulamıyorum ve gerçek dışı hedefler için çaba göstermek istemiyorum ayrıca.
kısacası dünyaya fırlatıldığımı ve ölene kadar zaman dolduracağım bir süreçte yuvarlanarak kaybolduğumu düşünüyorum. başka insanların mutlu olduğunu gördükçe işkence daha da artacak. bazı şeylerin çözümü yokmuş, bunu anladım.
güncel Önemli Başlıklar