hep derim... bu ülkede sağcı veya solcu, ateist ya da dinci, akp chp hdp mhp vb ideoloji din kimlik kıl tüy tartışması yapan herkes aynı zeka seviyesinde ve aynı bakış açısında. bir kere anarşist-anarşizm ile terörist-terörizm arasında farkı bilmeyecek kadar bir cehalet içindeler. yalnızca biz değil, tüm dünya böyle artık; 21 yy cehaletin yüzyılı olacak.
clement duval, 1886 da yargılandığı mahkemede yaptığı savunmada "memur beni kanun adına tutukladı, ben onu özgürlük adına tokatladım" demesinde acaba kropotkin tarafından dikkat çekilen "yasalar adalet duygusunu geliştirmemiştir, onu mahvetmiştir" gerçeği yer almıyor mu?
landauer anarşiyi taleplerin değil de yaşamın bir meselesi olarak görür. günümüzde terörizm yaşamın değil de taleplerin bir meselesidir. terörizm bireysel olarak ortaya çıkmış bir olgu değildir. terörizm idarenin-gücün, bu gücün aktörlerinin taleplerini dikte edebilmesi için ortaya çıkardığıdır.
bugün ukrayna veya filistinde ölen kadın çocuk yaşlı sivil masum insanlar yaşamın gerekliliği için değil idarenin gücün istediği için talep ettiği için ölüyor ki bu terörizmdir. onların talebi barış yaşam değil; talep ettiği savaş ve ölüm (terörizm) önemsenmeden gücü istiyor. gücü idareyi hakimiyeti ele almak için savaşan, savaştığı taraf-düşmanı kadar kötüdür.
anarşizm ise bireyseldir. yaşamın bir bir meselesidir. güce idareye ve onun varlığını sürmesi için bireye dikte ettiği hukuka, önemsemediği bireysel haklara karşı kullandığı güce, bireyi biçimlendirmek istediği inanca, düşünceye, aidiyet duygusuna karşı çıkmadır anarşizm. anarşist gücü ele geçirmeye çalışmaz, eğer gücü ele geçirmeye kalkarsa savaştığı düşmanı kadar kötü olup yeni bir zorbalığa bu zorbalıkta anarşizm zorbalığı olacağını bilir.
anarşist inanmaz, körü körüne bağlanmaz, sorar sorgular. inanmama olmadan, sorgulama olmadan, acaba diye şüphe duymuş olmadan bir insan ne kadar çok şeye inanırsa o kadar az şey bilir. ne kadar az şey bilirse o kadar aptal olur. ne kadar aptalsa o kadar kolay yönetilebilir. bu yönetilen insanlardan terörist çıkar.
21 yy cehaletin yüzyılı olacak derken asıl dikkat çekmek istediğim konuyu anladınız mı? savaşlar, terörizm cehaletinin gayri meşru çocuğudur.
anarşizmi Henry George tarafından dikkat çekilen "insanları faziletli ya da dindar kişiler haline getirmek veya aptalları kendi ahmaklıklarının sonuçlarından korumak hükümetlerin işi değildir" düşüncesine benzetebilirsiniz. içkiye zam yaptıkta içki içmekten vazgeçmeyen insan anarşist olur.
oysa, ben gidip Starbucks da kahvemi içerken ya da tezgahımda coca-cola satarken gelip bana israili protesto ediyorum diye kahvemi içermeyen kolamı sattırmayan beni veya müşterileri rahatsız eden terörist olur.
bir ara değineceğim de zamanım yok.
ülkemizde israil protestosu yapıyorum diyenlerin eylemleri artık anayasaya ve ceza kanunlarına göre suç seviyesine geldi. kimse bunu fark etmiyor mu yoksa önemsemiyor mu ya da cehaletinden mi veya bırakalım zamanla bu davranış söner diye mi bekleniyor?
