ne demek istediğimi anlamanız için yine basitçe örnekleyelim...
malumunuz, orta doğu kültürü-damak zevki-sağlık vb gerekçelerle lahmacun çiğ köfte vs falan yemem de sevmem de... benim birden kalkıp lahmacun çiğ köfte güzellemesi yapmam ve yememe neden nasıl diye soru sorsanız eleştirseniz benim kalkıp süryani cenazesinde lahmacun ayran dağıtılması geleneği, ülkemizde bile bazı sünnet veya ölü için okutulan mevlüt-kur'an da çiğköfte lahmacun verilmesini örnekleme yapmam.
neden mi?
eğer böyle yaparsam kişilik ve karakter açısından yaptığım şeyin-davranışın yanlış hatalı olduğunun bilinç altında kabulüyle, savunma mekanizmamın tetiklediği bir söylem, kendimi haklı çıkarmak gayreti-gerekçesi durumu ortaya çıkar.
tıpkı uyuşturucu satan birinin "ekonomik zorluklardan" bahsetmesi (sanki diğer insanlar da ekonomik zorluk içinde değil gibi) eşini aldatan birinin "eşimle kavga ediyoruz beni anlamıyor" demesi gibi (sanki tüm eşler kavga etmiyor ve anlayışsız olmuyor gibi) yapılan yanlışı kötülüğün farkında olup 3. şahıslar üzerinden kendini aklama gayreti gibi durum ortaya çıkar. burada konu diğer insanların ekonomik zorluk yaşaması veya diğer eşlerin de kavga etmesi, bir birbirlerine anlayışsız olması değil.
burada yapılan sinan oğan eleştirisi değil. sadece kuş kadar beynimizle ve haddimiz olmayarak "ben olsam yaptığım şeyi sonuna kadar savunurdum" diyordum. belki de ben olsam ben de böyle davranırdım.
böyle bir karar almaya yetecek kadar ahlak ve etik değerlerim yanında sorumluluk bilincim aklım zekam var der geçerdim. ali veli örneğine girmezdim.
