ateist düşünce, ideoloji, felsefe vb adına ne diyorsanız kabaca inançsızlık diye tarif ettiğiniz (aslında inançsızlık-ret değil, aksine senin inanç olarak benimsediğin empoze ettiğin algıyı kendisinin kabul etmeme ve bunun en doğru düşünce eylem olduğuna inanmama. özünde bir inanç var bu inancın ortaya çıkardığı kendi doğrusuna inanma eylemi) ile ateist birinin de kendi inanç yaratıcı değerleri vardır.
ateist biri özünde yaratıcı algısına sahiptir. bu gördüğümüz veya görmediğimiz ama varlığını bildiğimiz ve görmesek bile varlığını duyu organlarımızla algıladığımız (örn can-ses-ısı vb) bu yaşam denen gerçeği ortaya çıkaran güç ille de teolojik açıdan tanrı rab allah vb isimlerle anılacak diye senin algına inancına zekana aklına kültürüne göre şekillenecek kuralı yoktur.
yaşamı ortaya çıkaran güç tanrı olur inancı-söylemi benim için önemlidir.
senin için ise yaşamı ortaya çıkaran güç evren bilinmezcilik kaos kozmik yapı olabilir ve bu inanç da senin için önemlidir.
yaşam sürecinde sen, ben, biz, hepimizin neye inandığı veya inanmadığının hiç bir önemi yoktur. senin inandığın ile benim inandığım aynı derecede değerli, aynı derecede değersiz, aynı şekilde doğru, aynı şekilde yanlış.
atomu parçalayan, aklı-zekayı (akıl ve zeka aynı değildir) ortaya çıkaran beynin falanca nöroanotomik bölgesinin olduğunu söyleyebilirsiniz (beynin akıl ve zeka açısından belli bir bölgesine atıf yapılarak öğrenme uygulama açısından beynin şu bölgesi diyerek gösterebileceğimiz veriler Teoriler, özelleşmiş bir beyin bölgesinin örn: lateral prefrontal korteks, beyin ön lobunda yerleşik bir alan ve beyindeki bir ağ yapısının örn: frontoparietal ağ, frontal -ön- ve parietal -yan- loblar arasındaki ağ insan aklını oluşturduğu şeklindedir) ve bu doğanın evrimin yaşamın kozmik gücün vb eseri olduğunu öne sürebilirsiniz.
ya da ben atomu parçalan akıl zeka için tanrı rab allah'ın bana vermiş olduğu nimet derim. her şey onun eseri onun sayesinde derim.
bu söylem inanışların hepsi doğru, hepsi yanlış, hepsi değerli, hepsi değersizdir.
neden mi?
atomu parçalayan zeka Nagazaki Hiroşima çernobil örneğini sergiliyorsa senin neye inandığının bir değeri yoktur.
atomu parçalayan zekan bu enerjiyi insan yaşamı için en ucuz ve ulaşılabilir hale getirip, geriye bıraktığı atıkları insan çevre için en iyi bir şekilde kullanıyorsa inandığının bir değeri vardır.
teoride senin neye inandığın-inanmadığın değil, pratikte senin ne yaptığın-yapmadığın senin savunduğun olguyu değerli, anlamlı - değersiz, anlamsız kılar.
karbon çeliğinden imal ettiğin ve lazerle keskinleştirip gama ışınıyla sterilizasyona tabi tuttuğun neşteri yapmaya sana akıl ettiren tanrı da olabilir evren de doğa da olabilir ama konumuz bu değil.
sen bununla cerrahi bir operasyonla hayat mı kurtaracaksın yoksa bir hannibal lecter mi olacaksın?
tartışmamız gereken, enerjimizi ve dikkatimizi vermemiz gereken doğa evren tanrı değil de bu neşteri tutan el olmalıdır.
unutmadan...
düşünüyorum da eğer tanrı olmasaydı veya bir anda tüm insanların benliğinden din tanrı inancını çıkaracak silecek olsak yine de insan pisliğini kötülüğünü gizlemek, suçlanmamak, dışlanmamak, haklı çıkmak için ve insanları yönetmek-kullanmak için yeniden bir din tanrı inancı yaratırdı.
tüm din inanışlarına bakın, hepsi istisnasız dinlere tanrı inancına karşı yeni bir din olarak gelmiştir.
benim inancım olan islam da öyle...
atalarımın dini dedikleri insanların yaptıklarına karşı yeni din islam gelmiştir.
evet, tanrı yok diyen ateistlere, tanrı öldü diyen nietzsche gibi düşünürlere karşı islam gelmemiştir.
aksine, ya rabbi bizi muhammed denen kuluna karşı galip kıl. yoksa atalarımızın diinini yerle yeksan edecek bu inançsız diye kabe de dua eden ebu cehil ebu leheb vb kişilerin inançlarına-eylemlerine karşı islam gelmiştir.
tıpki atalarının dinine tanrısına sahip çıkan yahudi hamamların entrikalarıyla çarmıha gerilen hz. isa, atalarının dinine sahip çıkan firavun tarafından mısırdan sürülen yahudiler vs silsile uzar gider.
