Her ne kadar ezikvari bir şekilde kullanılsa da bence çok güçlü bir sıfat. Tecrübelerle pekişince çok daha anlamlı bir güce dönüşüyor Türkçe datamda.
Çift kişi olmak, her ne kadar romantize edilip "biz" olarak insanlığa pazarlanmaya çalışılsa da hiçbir zaman aynı yükü taşıyorsunuz anlamına gelmez.
Sevgili iken çift oluruz, evlilik çok daha farklı. Çift olunan hiçbir yükte, eşitlik söz konusu olmaz, ya oluyor gibi olur veyahut bir taraf tüm yükü sirtanıp yanındakini kaybetmemek adına sırtındaki yükü sevimli bulur.
(Ender rastlanan çiftlerde, yük, periyodik olarak devirdaim olur, işte onlar korunası karakterlerdir)
Ama yalnız olmak öyle değildir, yükünü bilirsin, nerde indirip nerede tekrar sırtlanacağini hesaplarsın. Yarı yolda kalma ihtimalin sıfırdır. diğer tarafın sorumsuzluğu yüzünden olabilitesi her hata ignore edilmiştir.
Bu bir, "kendini sev" projesi değildir, aksine "yalnızlığın tadını çıkart" biri onu bozana kadar uyarısıdır
