Kelimelerin anlatmaya yetmeyeceği öyle haller var ki; nasıl anlatmalı, tarifini yapmalı? Kimsesiz çocuğun acıdan kavruk sıcacık yüreği, babasına kavuşan küçük kızın sevinci, uzvunu kaybeden ya da doğuştan bunun hasretine malik insan, yörüngesi kaymış sersefil çulsuz gariban, hayattan tad alamayan ölçüsü kaçmış zavallı bi' can... Ve bu gibi pek çoğu... Herhangi bir bakışın neyi ifade ettiğinden çok, bakan kişide ne his uyandırdığı daha önemli. Hislerimiz başkalarının yönlendirmesi ve adamına göre şekilleniyorsa; bu işte kesin yanlışlık vardır. Ekmeği kulağına götüren var mı? Kalpten gelen asla yanıltılamaz. Allah herkesin yardımcısı olsun!
