“Herkesi memnun edemezsiniz”
Birileri sizi çok sever, birileri nefret eder. Birileri gıyabınızda muhteşem şeyler söyler, birileri ağza alınmayacak şeyler. Siz birileri görsün, takdir etsin diye değil sorumluluk gereği bir şeyler yaparsınız ve o birileri gelir çabanızı, emeğinizi, uğraşınızı bambaşka şeylere yorup konuşur durur. Sonuç itibariyle herkesi memnun edemezsiniz.
Bu böyle her şeye boş/dolu konuşup ortamda huzursuzluk yaratan insanlar meselenin aslına ortak olan başkahramanlardan biridir. Olaylar cereyan ettiğinde sessiz sedasız kaybolup giderler. Bu insanlar toplumun her köşesinde varlar. Her toplulukta, her kurumda, her işyerinde, her toplu yaşam alanlarında sürekli hakim olamadığı dillerinden ötürü başkalarının hayatlarında yok yere tansiyon yükseltip huzursuzluk yaratırlar. Bu tip insanları muhatap almak istiyorum. Yaptıkları ahlaksızlıkları bir bir yüzlerine vurup onların sinsi düşüncelerini alenen aşikare konuşmak istiyorum. Belki utanırlar, belki de sıkılırlar.
%70’i su ile kaplı olan bu gezegende kurulu düzene aykırı hissettiğiniz halde kimse üzülmesin, darılmasın diye bu düzene ayak uydurmaya çalışırsınız. Mecbur olmadığınız halde sizden önce kurulan bu düzende yaşamak zorunda bırakıldığınız için meselelere daha alçak sesle yaklaşırsınız. Zaten sesiniz ne kadar alçalırsa o kadar haksızlaşırsınız. Meydanlar sesi gürlerin olsun. Ben yine bir banka aşık, sokak lambalarına meftun.
Herkese ve her şeye rağmen ”Dünyayı güzellik kurtaracak. Bir insanı sevmekle başlayacak her şey.”
