bana neden mutsuzsun diyorlar.
ortalama bir gelir mutlu olmak için yeterli çünkü insanlara.
ben seçtiğim bölümü bile tamamen ideallerine uygun olacak şekilde seçtim. ilgi alanıma göre seçtim.
ve çok şükür boşta da kalmadım. ve kendimi daha daha geliştirdim.
kendimi tanıyorum sırf parası için alakasız bir bölüm seçsem bir ömür söverek işe giderdim.
neyse, benim hayalim bu işi ticarete dökmek değil, idealler çerçevesinde yapmaktı.
ve bu ülkede herhangi bir işi maddiyat odaklı yapmadığın zaman her şeye muhtaç hale geliyorsun.
hoş gelirin ortalamanın biraz üstü diye insanlar pohpohlasa da, çalıştığının gerçek karşılığını bile alamıyorsun.
böyle bir ortamda ne ideali?
ben doğduğumdan beri ticaret adamı değildim. para hesabını seven adam da değildim.
benim hayalim asla zenginlikte olmadı. bmw, mercedesler ortaokuldan beri ilgimi hiç çekmedi. hep hayallerim vardı. özgeci hayaller..
kafam rahat biçimde ideallerimi gerçekleştireyim tek derdim buydu.
ve burada bunu yapamıyorum.
o yüzden gitmem şartmış gibi hissediyorum.
en azından kafam rahat bir şekilde ideallerime odaklanmam için. hiçbir şey olmayacaksa bile gerçekten hak ettiğim rahatlıkta yaşamak için.
