sözlük yazarlarının itirafları

başımdan biraz önce çok enteresan bir olay geçti. kendimi delirium başı gibi bir şeyde yakaladım.

tam uykum geldi, yatma kafasına girmiştim. gözlerim de kapanıyordu ha.

birden erlik başlığını gördüm. serbest çağrışımı durduramadım ve aklıma dj ercik geldi.

ercik'in bir videosunu açtım... sonra ona gülerken aklıma o dönemin artis ne arar la bazarda, benim adım cafer, yılmazı silecesin meseneden, meyreles var mı üç bıçıh üç bıçıh... gibi o decade'in memeleri geldi.

şu an kendimi durduramıyorum. bu döneme şahit olduğuma mı, ciddi ciddi güldüğüme mi üzüleyim bilmiyorum.

bir defasında da uyandığım gibi twitter'da şempanze videolarına denk geldim.

şempanzeler kah araba kullanıyor, kah birbirlerini tokatlıyor, kah kapkaççılık yapıyor ve kurtulmaya çalışan kadınları ısırıyordu.

şempanzeleri yarım saat izledikten sonra o gün işe gitmek istemediğimi farkettim ve telefonu kapatıp uyumaya devam ettim.

çünkü 6 gün 12 saat çalışan biz ademoğullarının hayatımız boyunca o şempanzeler kadar özgür olamayacağını anladım o gün.

işe gitmenin de bir anlamı kalmamıştı o an için, patronun veya iş arkadaşlarımın ne tepki vereceğinin de.

bir gün için olsun bize biçilen rolü protesto ederek sivil itaatsizlik ettim.

o gün, hayatımda kendimle en gurur duyduğum günlerde ilk üçe girer.