Bu olay Türkiye'de mi yaşanmış bilmiyorum ama korkunç bir durum. En son sokak ortasında yaşanan vahşetten sonra hep diken üstündeyim. Sabahları sadece yolun karşısına geçip servise biniyorum. Eşim her zaman servise binene kadar balkondan gözler. Ama artık ben her sabah özellikle hatırlatıyorum, servise binene kadar balkondan ayrılma diye. Okul çocuğu gibiyim. Sokakta birini gördüğümde yanımdan geçip gidene kadar avuçlarımı sıkıyorum. Kendimce bundan güç alıyorum. Ciddi söylüyorum, ilgi alaka kasmaya çalışmıyorum. Dümdüz korkuyorum. Pazar akşamı evimizin önünde taciz olayı oldu. Birileri yetiştiği için Güzel Bir dayak yedi öyle teslim edildi. ama ya o birileri o anda orada olmasaydı. ara sokak veya sapa bir yer de değil. Dümdüz cadde. Araçlar vızır vızır. Ama insanlar yine de birine bunu yapabilecek cesareti bulabiliyor. Ne bileyim ya, korkunç bir ülke oldu artık burası.
