Aşk hakkındaki geçmişteki fikirlerimi iptal ediyorum.
insanın insana mutlak bağlılığı, sevgisi, samimiyeti, teslimiyeti söz konusu olamaz. Bugünün toplumunda aşk diye tanımlanan şeyi zaten hep reddetmiştim. Hadi birbirimizi sevelim, güzel vakit geçirelim, evlenelim, çalışalım, çoluk çocuk mutlu bir yuva.. bu zaten başka bir şey bunu değerlendirecek değilim. Hayvanlarda birlikte yaşayıp çiftleşiyor.
Ama gerçek manada aşk da iki insan arasında sanırım tecelli edemez. sözle idrak edilemeyecek o noktaya varılamaz.
Ve gençken itiraz ettiğim imam gazali nin ihyada geçen sözü:
"Aşk, şehvette ifrâtın genişlemesi demektir ki bu, hiç bir düşüncesi olmayan boş kalbin işidir."
