bugün

yeditepe üniversitesi

mezunu olarak çok eskiden beri düşüncemin her önüne gelene burs vermesinin hata olduğu okul.

bu memlekette okula ve geleceğe bu kadar muhtaç, bu kadar zor durumda insanlar varken ihtiyacı olmayan insanlara belli olanaklar tanınmasının hiçbir manası yok.

sonra yetiştirdiğin insan gelir sana söver sayar da kurum olarak aptal durumuna düşersin.

ya bir de şunu anlamıyorum... türkiye’de özel okulun öğrencisiyle, eğitimiyle falan savaş halinde ciddi bir kitle var. ki hep vardı zaten.

bu kitlenin boğaziçi’nde, odtü’de okuyanlarını anlayabilirim bir nebze. onların belli bir liyakatı var. güzel olan kimsenin kimseye tepeden bakmaması olsa bile...

diğerlerine ne oluyor peki? sizi silah zoruyla mı okuttular burada yani?

sınava giriyorsun, puanın buraya yetiyor, tercih yapıyorsun. sonra diyorsun ki burda herkes aptal, ben bunların hepsinden akıllıyım. peki, diyelim ki öyle.

iyi de sınavın sonucunda sen de sana bağlı olan ve olmayan faktörler neticesinde bir şekilde buraya layık olmuşsun mesela. o ne olacak?

enteresan yani.

tanım: ortalama bir vakıf üniversitesi olmakla beraber “kalifiye” mezunları coca cola, shell, deloitte gibi şirketlerde rahatlıkla iş bulacak seviyededir.

kendi hesabıma yurtiçi ve yurtdışı kariyerimde her ihtiyacım olduğunda desteklerini asla esirgemedikleri için de oldukça müteşekkirim. keşke okurken daha da çok kıymetini bilebilseydik.

değerini bilen birisi için iyi bir okuldur.