Toplumda olan yozlaşma en fazla kadınları etkiliyor.
Nasıl bu kadar basit olabiliyorlar? Özellikle bizim gibi, benlik olarak; iki arada bir derede kalmış, ne batılı ne doğulu olup kültür erozyonu iliklerine kadar işlemiş toplumda kadınlar kendilerini sahip olunacak mal, kullanılıp atılacak mutfak ile yatak odası arasında bir ihtiyaç, toplum içinde insan içine çıkarken kolunuza takacağınız saat, gözünüzde gözlük gibi aksesuar olarak kadın kendini nasıl sunabilir?
Sosyal medyada olan bu vb durumlar tıpkı kedi köpek kuş sahiplenme ilanı gibi görünüyor.
Boşanma partisi diye sıradan olan kadın, sevgilisinden ayrıldı diye ünlü olan kadın haberleri "tuvalet eğitimi var, aşıları olmuş, pofuduk yavrumuz yuva arıyor" ilanı olmaktan öte geçmeyen rezillik.
Bir yuva yıkılmış, bir yaşam son bulmuş.
Eve geldiğinizde sevdiğiniz yastığı tırmalamış, TV kumandanızı dişlemiş, siz uzanıp telefon tablet ile konuşup mesajlaşırken üzerinize atlayan, sevdiğiniz film dizi maç seyrederken benimle oyna diye sizi rahatsız eden bu vb durumlarla sizi kızdıran yıllardır birlikte olduğunuz bir kedi veya köpeğin artık evde olmaması gitmesi ölmesi gibi...
Hele ki bir çocuk olması, çevre ve sorumlu olduğunuz insanlar ile olan ilişkilerde nice tatlı acı anılar...
Buzdolabını açtığınızda kapağında ki magnet, gardrop kapağını açtığınızda eşinizin elbiseleri olduğu bölümün boş olması, salonda TV ünitesinde biblolar cıncık boncuk, kavga etmiş olsanız bile uyurken uyku hali ile size sarılması, ayağını üzerinize atması, yatakta kokusu...
Çocuk olması konusuna girmiyorum...
internetten almış olduğunuz ayakkabının ayağını sıkması, kalıbı dar olması ile iade etmeniz gibi; evlilikte eşinize (veya flört ettiğiniz, seviştiğiniz, nişanlı olduğunuz, evli olmasanız da birlikte yaşadığınız insana) böyle bir ayakkabı, pantolon gibi davranma (erkek olsun kadın olsun) insanlık adına utanç verici bir durumdur.
Ondan sonra kadın cinayetleri, kadına şiddet neden oluyor diye soru soruyoruz.
Havai fişek fabrikasında yangın patlama neden oluyorsa onun için.
Yuvayı dişi kuş yapar.
Adamı vezir eden de, rezil eden de, katil eden de, şiddet gösteren zorba eden de kadındır.
Ben de evliyim, eşimi kaç defa balkondan aşağı atmak isteyecek kadar sinirlendim.
Kaç defa alıp duvara fırlatmak istedim.
Kaç defa tekme tokat kafa kol dalmak istedim ama yapmadım, yapamadım.
Neden yapmadım, yapamadım?
Benim iyi ve anlayışlı olmam mı yoksa eşimin beni asla böyle bir adam olmama izin verecek neden olacak kadın olmaması mı?
20 yıl olan evlilik hayatımda kızgın olsam bile her yatağa yattığımda (kanepede yatma cezası almamış isem) ona sarılıp Allah'a "bana verdiğin bu nimete şükür olsun, emanetine iyi bakmam için bana güç ve sabır ver. Onun kalbinden benim sevgimi, benim kalbimden de onun sevgisini eksiltme artır, yarabbim beni utandırma" diye dua ederek şükür ediyorum.
Toplum olarak öyle bir hâle gelmişiz ki, şu an evli değil de bekâr olsam asla bu ülkeden, bu toplumdan, bu kültürden bir kadınla evlenmezdim.
Son insan evlâdı olan kadını bulmuşum, şükürler olsun.
