Bırakın üniversite hocasını, Bizim zamanımızda lise hocaları akla gelince; özellikle edebiyat, felsefe, sosyoloji, mantık derslerimizde ilber Ortaylı'yı dinlerken aldığımız zevki alıyorduk.
Bazen ders içinde konu içi dışı tartışmalar konuşmalar oluyordu, şimdi olsa öğrenci öğretmen olarak neler olurdu az çok hesap edebiliyorum.
Öğrenci disipline öğretmen sürgüne meslekten men edilmeye veya öğrenci öğretmen savcının dava dosyasına konu olur, aileler şikayet ederler, ortalık Hacı Hüsrev mahalle kavgasına dönerdi.
Düşünüyorum da, hoşlandığım kız ile yakınlaşmak konuşmak için das kapital okumuştum.
Malûmunuz, milliyetçi ülkücü olup hoşlanılan dev-genç sempatizanı bir kız ile konuşmak için başka çarem yoktu. Çünkü bu kız Agâh Oktay Güner'in israf ekonomisini okumuş üretim iş gücü verim işçi hakları kapitalizm vb konularda söyleyecek sözü olan biriydi.
Şu an milliyetçi ülkücü olan Çinli diye Uygur Türk'ünü döven, Sultanahmet'te Kore'li turistleri Çinli diye kovalayan savunduğu ideolojinin ekonomik sistemi ne onu bilmez ki bu dediğim kitabın adını bile duymamıştır.
Hoş, arkadaşlığımız das kapital sayesinde değil de abisi ve yanına aldığı iki arkadaşının bana attığı güzel bir dayak sonrası başladı demesem yediğimiz dayağa haksızlık etmiş oluruz.
Tamam, bizim zamanımızda da eğitimde ucube sistem uygulamalar vardı. Örn: hızlandırılmış eğitim diye...
Lise 2 de iken lise 3 de okuyan ve kavga ettiğimiz kafa göz bir birimize daldığımız insanlar lise 3'e geçince öğretmen olarak başımıza atandı.
Ama bu insanlar asla Nuh peygamber oğlu ile cep telefonuyla konuştu diyecek seviyede değildi.
