Oyuncağım yoktu mutluydum bir kız geldi elinde oyuncağıyla oynayalım mı dedi tamam dedim 1 sene boyunca oynadık sonra benim oyuncağımi ver dedi artık oynamak istemiyorum seninle dedi gitti şimdi çok mutsuzum ve elimde hiçbirsey yok eskiden de oyuncağım yoktu ama mutsuz degildim Ben gel demedim kendi geldi ben hep beraber olalim demedi kendi dedi ben alıştım artık götürme oyuncağı dedim götürdü ben bir sene oynadık yine oynarız dedim hayır artık olmaz dedi hem de bende sen kendini küçük düşüyorsun dedi sen çok duygusal davraniyorsun dedi Ve duydum ki oyuncağını 2 ay sonra başka biriyle paylaşmış ve o çok mutlu çünkü bundan sıkılınca da başka biriyle paylaşacak oyuncağını ve hiçbir zaman mutsuz olmayacak ama ben çok mutsuzum oyuncağı sevdiğimden mi bilmiyorum ama 2 ay içinde başka biriyle paylaşması acitti kalbimiDepresyondayım dedi oyuncağım bozuldu artık kimseyle paylaşmam dedi gitti bende dedim ki peki:( hoş çakal ama 2 ay sonra biriyle paylaşması çok üzdü madem biriyle paylaşacaktın neden benimle paylaşmak yerine hiç tanımadığın birine verdin oyuncağını bu beni çok üzdü ahimi aldin Neden bu kadar üzüldüm bilmiyorum belki de bana bu oyuncak artık senin diyordu sürekli ve gerçekten o oyuncağın benim olduğuna artık hep beraber oynayacagimiza beni çok inandirmişti bu yazımi da hiç görmeyecek çünkü mutlu ben bu yazıyı yazıyorum çünkü bunları haketmedim Ve bazı problemlerimden dolayı bir daha oyuncağım olmayacak bunu biliyorum onun için hiç unutmayacağım zaten o oyuncağa ve oyuncağın sahibine de onun için çok değer veriyor çok üzerine düşüyordum çünkü biliyordum ki bir daha oyuncağını veren olmayacak ama ezik bir görüntü cizdim:( Ben anlamıyorum ki bende olmayıp onda bulduğu ne vardı ki gitti oyuncağını ona verdi halbuki ilk kez oyuncagi olan biri her daim daha önce oyuncağı olmuş birinden daha çok sever ve daha çok değer verir:/
