öyle faşist falan değilim ama seviyorum bu ülkeyi. kahvehane köşelerinden ülke kurtaranlarını, simit satan amcalarını, kalbürüstü takılıp da halktan bihaber olan sözde aydınlarını, tek derdi futbol ve ünlülerin hayatlarıymış gibi gösterilen tv dünyasına sert tepki göstermeyenleri, sürekli gergin olan gündemini, birilerini linç etmek için bekleyen ağzı salyalılarını, lisedeki coğrafya defterine yazdığı şiirleri platonik aşkına okuyamayan deliklanlılarını, mahalle kavgalarını, sobayla ısıtılan evlerdeki kestaneleri... bu ülkeyi bu ülke yapan herkesi ve her şeyi seviyorum.
