sinemada ilk izleyişimde ilk iki saatte uyumamak için kendimi zor tuttum, afakanlar bastı. son 40 dakika ise en izlediğim en iyi şeylerden birisiydi. birkaç gün sonra sırf son 40 dakikayı bir daha izlemek için tekrar sinemada buldum kendimi. bu kez ilk iki saat de o kadar geri gelmedi. şu son 40 dakika tadında, asitle kafası bulanmış karakterleri anlatıp şiddeti en yoğun haliyle gösteren 16 saatlik bir film çek de allah diyelim tarantino reis.
