bugün

gök girsin kızıl çıksın

bir türk yemini.
eski bir ırkçı(bununla niye gurur duyuyorduk bilmiyorum, on beş yaşındaydık diye herhalde) olarak söylüyorum bu tip şeyleri günlük hayatta kullanmak avel işidir. oldu olacak çekelim çadır kuralım boş bir arsaya.
ben eskiden bu işin içinde bir insandım. misal veriyorum lavuğun teki masaya gelir selam verirdi, kalkarken de "esenlikler andam" der öyle giderdi. bunun kadar komik duran başka bir durum var mı? türkçüyüz, milliyetçiyiz diye börk giyip kımız içecek halimiz yok. her solcunun parka giyip posbıyık bırakma zorunluluğu mu var mesela? boş işler yani bu gök girsinler, andalar, esenlikler dilemeler, cennet yerine uçmağ demeler, doğum günü yerine ad günü demeler vesaire. türkçülük boş iş demiyorum bakın, bunu anlayın. geçmişe yönelik özleminizi anlıyorum biz de geçtik o yollardan. ama gelin çağdaş, medeni bir türkiyede, atatürk ilke ve inkılaplarının çevresinde buluşalım.
kutlu gec- ahahah, iyi geceler.