anın görüntüsü

grinin içinden çıkmaya çalışan bahar.

görsel

hayat böyle aslında. önümüzü görmeden düşe kalka yürüyoruz. uzakta bir gölgeye bakıp onun gerçeğini görmeyi amaç haline getiriyoruz. yaklaştıkça kuru dallar çıkıyor önümüze. kırılıp kızıyoruz kötü çıktı diye, sonra gözümüzü kapatıp ağacın yanından geçip gidiyoruz.
iyice yaklaştığımızda tatlı beyazları göreceğiz, kafamızı kaldırsak orada olacaklar ama insan sabırsız. çünkü sis yoğun ve nefessiz.