insanı yorar, süründürür.
ama bir o kadar da güzeldir.
bitsin ister ama unutmak istemezsin.
özlenen şey güzel ve değerliyse insanın içini ısıtır, geriye dönülemeyecek bir noktada ise kalbin buz tutar.
en derini alev alev ama çevresi buzdur.
tepki veremez, bir şey yapamazsın. ama dışarıdan o durağan duran insanın içinde ne fırtınalar kopmaktadır.
kişi yalnız kendi bilir.
bahsedildiği üzere fiil kökü öz'dür.
özlemek denilen şey, bir kimsenin kendisine olan hasretidir.
özlemek denilen şey, insanın kendisini araması, aslını araması, içini araması, belki de ruhunu aramasıdır.
kendinle özdeşleştirdiğin; yeri geldiği o ben, ben ise o demek dediğin insanı özlemektir.
onsuz aslının, ruhunun yarım kalmasıdır. özlemek biraz da bundan var olan bir huzursuzluktur.
