hasan izzettin dinamo

savaş ve açlar romanı esasen kendi hayat hikayesidir. okursanız gerçek yokluğun ne olduğunu görürsünüz. açlıktan ölen kardeşlerini, aylarca mezbahadan atılan hayvan bağırsaklarını yiyerek yaşamalarını, tıpkı bugün gibi zenginler askerden yırtarken garibanların cepheye sürülüp, ailelerinin toplum tarafından nasıl görmezden gelindiğini, aşağılandığını, yetimhanelerin şehit çocukları için nasıl kurtuluş olduğunu anlarsınız. okurken hırs basar insanı, sinirleri bozulur bu kadar da olmaz, olmamalı diye.

Devamı öksüz musa'dır. aynı sefaletin devam romanıdır. o sefaletten öğretmen çıkmayı başaran bir çocuğun hayat mücadelesidir. hayatta kalmayı başarmış, farklı yetimhanedeki kız kardeşleridir.

Velhasıl bu adamın kitapları okunmalıdır, okutulmalıdır.

Hadi diğer kitaplarını da yazalım son olarak.

romanları:
kutsal isyan (sekiz cilt, 1966-1968)
ateş yılları (1968)
savaş ve açlar (1968)
kutsal barış (yedi cilt, 1972-1976)
öksüz musa (1973)
musa'nın mapushanesi (1974)
koyun baba (1976)
musa'nın gecekondusu (1976)
açlık (1982)
türk kelebeği (1981)
adalet sıtması (1983)
anadolu'da bir yunan askeri (1988)

öykü:
savaşta çocuklar (1981)

anıları:
6-7 eylül kasırgası (1971)
2. dünya savaşı'ndan edebiyat anıları (1984)
tkp ve aydınlar (1989)

şiirleri:
adsız kitap (1931)
deniz feneri (1937)
karacaahmet senfonisi (1960)
özgürlük türküsü (1971)
mapushanemden şiirler (1974)
sürgün şiirleri (1975)
gecekondumdan şiirler (1976)
çoban şiirleri (1982)
nazım'dan meltemler (1989)
tuyuğlar (1990)