tabi bir dünya sebebi var lakin şahsi görüşüm hitlerin generalleri ile olan münakaşaları ve onları hakir görmesidir. en ufak bir geri çekilme taktiğini dahi kabul etmemesi ve akabinde bu tarz düşüncelerin korkaklıktan başka bir şey olmadığını söylemesi!
o yıllarda alman ordusu rütbeli sınıfı genel olarak 1. dünya harbinin intakımını almak isteyen ama hitler ile pek iyi geçinemeyen generallerden oluşuyordu. hitler yalaka generallere bir bir rütbe veriyor, ordunun eksiklerini anlatan ve kendisine yol göstermeye çalışan generalleri azarlayıp sürgün yeri sayılan, bir asker için şan-şöhret elde etmenin neredeyse imkansız olduğu cephelere gönderiyordu. örnek verecek olursak (bkz: erwin rommel) kendi ordusundan 3-4 katı büyüklükte ingiliz ordusu ile yüzleşmesi için afrikaya gönderiliyor. rommel ise bunca imkansızlığa rağmen afrikada 3 katı büyüklükteki ingiliz ordusunu önüne katıp 300 km kovalıyor. erzağı ve petrolü biten rommel, hitlerden her seferinde ikmal ve personel desteği istiyor. başarılarının karşılığı olarak hiç bir talebi karşılanmamakla birlikte, geri çekilmesinin ihanet sayılacağını bildiren bir bildiri alıyor. ve rommel sonunda dayanamayıp askerlerinin canını kurtarmak için çekiliyor. vatana döndüğünde pek hoş karşılanmıyor ve önerdiği hiç bir taktik strateji kabul görmüyor. müttefik devletlerin normandiya'ya saldıracağını tahmin edip bütün savunma stratejisini oraya yapmayı teklif ediyor ama kabul görmüyor. tabi ki müttefik devletler normandiyayı vuruyor ve almanlar bozguna uğruyor. bu sadece tek bir general üzerinden verilmiş örnek. bir de (bkz: Erich Von Manstein) rusyanın fatihi var. rusya o kadar zor şartlar altında Erich Von Manstein tarafından fethedilmiştir aslında. bu adam stalingrad'tan geri çekilip toparlanma tavsiyesi verdiği için hitler tarafından görevden alınıyor.
(bkz: Heinz Guderian), (bkz: karl donitz) (bkz: Friedrich Paulus). hitler beceriksiz yalakalar hariç sadece ve sadece karl donitz'i sever onunla arkadaşlık kurardı.
