bugün

sözlük yazarlarının itirafları

2013 yazıydı, lise sona geçmiştim. dershaneler açılmadan önce ailecek tatile gitmiştik bir sahil kasabasına. bir hafta kadar kaldık. bir gün kardeşlerimle birlikte yine denizdeyiz. daha doğrusu onlar genelde sahilde oturuyolar ben çok iyi yüzemesem de suyu çok sevdiğimden denizden çıkmıyorum tabi.

akşam üzeri dalgalar da hayli artmış fark etmeden baya açılmışım kıyıdan. kendime geldiğimde kıyıdan ne kadar uzakta olduğu fark edip paniklemiştim. ayağım da yere değmiyor. kıyıya yüzmeye çalışıyorum ama dalgalar çok sert bi gıdım ilerleyemiyorum. baya bi uğraştım olacak gibi değil. bağırıyorum el sallıyorum kıyıya kardeşlerim görsün yardım çağırsın diye. ama hem çok uzaktayım sesimi duymuyolar hem de şaka falan yapıyorum sanıyolar gülüyolar kendi aralarında.

biraz daha çabalayıp dermanım kalmayınca tamam dedim. burada bitiyo. o zamanlar inançlıyım da, kelime-i şehadet getirip bıraktım kendimi suya. pes ettim. aynı filmlerdeki gibi gözümün önünden bi şeyler geçiyo. ne geçebilir ki daha 19 yaşındaydım. öleceğimi o zaman anlamıştım korkmuştum da.

sonra gözlerimi bi açtım. benden daha az yüzme bilen ve yaşça da cüsse olarak da benden küçük olan kardeşim o can havliyle nasıl yaptıysa gelip çıkarmış beni sudan. kenara doğru sürükledi beni. kendime gelmem yarım saatten fazla sürdü. o kadar su yutmuştum ki ciğerlerim yanıyodu. o günden ne anneme ne babama bahsetmedik. 5 sene oldu hala da bilmezler.

keşke diyorum şu son beş yılda yaşadıklarım o gün bilincimi kaybettiğimde gördüğüm bi rüya olsa. gözümü bi açsam yine o sahilde olsam. acıdan ciğerlerim yansa zar zor nefes alsam. düşünüyorum şu beş yılda ne yaşadım, ne kadar ileri gidebildim, ne katabildim kendime. ne aile ilişkilerim, ne üniversite hayatım, ne sosyal hayatım, ne ilişkilerim, ne akıl sağlığım hiçbiri o günden daha iyi düzeyde değil.

sık sık kendimi bu ruh halinde bulur oldum. yıllar geçti ama içimdeki sıkıntı, ciğerlerimdeki o acı geçmedi. ardımda bırakacaklarımdan ve gideceğim yerden korktuğum için canıma da kıyamıyorum. keşke diyorum gözlerimi o sahilde açsam ya da hiç açamasam. o gün bitmiş olsaydı her şey, ne güzel olurdu.