"doğu ile batıyı birbirine bağlayan köprü" diye yapılan ilkokul tanımından beri aşık olduğum ülkem.
doğusu korunan, içten içe gizli kapaklı sürülen, gülüşlerde, selamlaşmalarda, ailelerde kalan.
batısı ilişkilerde, medyada, siyasette değişen.
batısından doğusuna, her şehri batı ve doğu diye bölünmüş.
her insanı içinde batı ve doğu diye bölünmüş,
ve bunu kötü bişi sanmış ülkem. hep korunup hem değişmiş, aklı karışmış bir dönemden geçen, nere çeksen oraya sürüklenmiş temiz insanların ülkesi.
"ne olacak lan bu memleketin hali" sohbetlerinin, söylenmeden hep "toparlanacağı" bilenen ülkesi.
herkesin birbirine ölesiye güvendiği, ama hiç güvenmiyormuş gibi davrandığı bir garip, sıcak, insan gibi ülke.
"güzel ve yalnız."
