gecenin şiiri

ne mavilikte kaldı ömrüm ne de ateşin sonunda ..

kapanmış defterler ,
suskun sahneler ,
hepsi aynı kederler ..

birbiri ardına yazılmış cümleler kimin umrunda ..

belli bir zaman geçince ,
uykusuz kalırdı gecelerce ..
rüyalar gerçekle kesişince ,

unutmak ya da unutulmak kalırdı her şeyin sonunda ..

doğrusuydu belki ,
belki umutsuzluktu ..

kitaplar arasında kalan bir kaç satır dünyada..