çatlayınlı patlayınlı konuşan cumhurbaşkanı

mutsuz bir çocukluk geçirdiği ve hala çocuk olduğu apaçık ortada olan bir tiptir.

bunlar böyledir. din, iman, maneviyat filan bahanesiyle herkesin birbirine zulmettiği ailelerde büyürler, sonra memleketin başına bela olurlar.

(bkz: sucukçu muhasebecisi)

söz konusu şahsın annesi hakkında hep olumlu konuşurken, babasının lafını hiç etmemesinin sebebini hiç düşündünüz mü?

not: aklınıza gelen değil iblisler! biz sizin gibi çirkef değiliz çok şükür. ilk cümleme bir gönderme...