çok daha beterlerinin olduğunu yılların öğretmenlerinden dinlememe rağmen dehşetle izledim zira bilmek ve görmek farklı şeyler.
sistem diye başlamayacağım. düzeltilmek istense yılları alır ki istenmiyor da. şu ana bakıcam:
bunun sebebi nedir? yaptırım yok. açık ve net. yaptırım yok. o kırmızılı hıyarı ne ile kontrol altında tutabilirsiniz? not? güldürmeyiniz.
elbette şunu sormak gerekiyor önce o çocuk neden böyle davranıyor? ama dedim ya size, sistem falan demeyeceğim, kökene inmeyeceğim. ordan çıkış yok. çünkü bunu sadece bizler istiyoruz. bu işi yürütenlerin umrunda değil.
neyse. ne diyorduk? nasıl kontrol altında tutarız? neden kontrol altında tutmamız gerektiğini isterseniz konuşmayalım.
bu hıyar ayakta öyle gezinip el kol yapıyorken o eli bir güzel tutup kıvırdıktan sonra kafasını defalarca tahtaya çarpmanız halinde bir daha böyle bir şey yapmaz.
ben 90'lar çocuğuyum. bizim zamanımızda dayak hala vardı sistemin içinde ama gitgide terk ediyordu sistemi.
ilkokulda tamam, ortaokul tamam ama azalmaya başladı gitgide, lisede ise ortadan kalktı. ben lisedeyken artık dayak normalden çıkmış ve sistemde yer edinemiyordu.
ilkokulda ve ortaokulda saygısızlık yapanı görmedim öğretmenlerimize. elbette arada ufak tefek şeyler oldu ama onlar da asla tekrarlanmadı.
ve sadece bir kez dayak yedim. o da en iyi arkadaşımla konuştuğumuz içindi derste. dayak dediğim bir fiske. demem o ki kimse durduk yere dövülmedi. sıra dayağı çekilmedi deği ama birer cetvel darbesidir bu da.
evet sözlerimi şiddet yanlısı yaftasını yapıştıracak tatlı su hümanistlerine seslenerek bitireyim. sistemin değişmesi gerektiğini, dayağın meşru olması halinde önü alınamyacak haksızlıkların olacağına vakıfız. lakin o öğretmenin hakları ne olacak? o öğretmenin o hallere düşmesinden utanmıyor musunuz?
öğretmenler öğrencileri dövsün değil bu öğretmen bu hıyara iki tane çaksın diyorum. itirazı olan?
