eren bülbül vs berkin elvan

iki tane çocuk, daha minnacık yürekleri olan daha görecek çok güzel günleri olan...

bir tanesi teröristlerin yerini askerlere söyleyen akabinde çıkan çatışmada minnacık yüreğinden vurulan, şehadet şerbetini yudumlama şerefine nail olan, pırıl pırıl gülen, insanların en hayırlısı olan peygambere komşu olacak olan yaşı küçük ama yüreği dev gibi olan masmavi gözlü yiğit..

diğeri gezi olaylarında bakkala giderken polisin attığı gaz bombasının başına isabet etmesi sonucu 200 küsür gün komada kalan ve neticesinde daha fazla dayanamayıp ruhunu teslim eden bir çocuk. bakkala gidiyordu dedi annesi. buna ortalama zekası olan hiçbir insan inanmadı lakin binlercesi tarafından kahraman ilan edildi putlaştırıldı. sırf bu çocuğun sözde intikamını almak için teröristler adliyede bir savcıyı katletti. bu çocuğu terör örgütü sahiplendi zira annesi babası teröristti bu çocuğun. memleketin polisine taş atmasını istemişlerdi o ufacık çocuktan. birçok fotoğrafı vardı elinde sapanı ile taş fırlatırken. akıl baliğ olmayan bir çocuğa bunu ancak annesi babası yaptırabilirdi.

neticede iki çocuk ve iki zamansız ölüm. hiçbir zaman tasvip edilmeyen bir durum oldu nazarımda. çocukların yeri oyun bahçeleri okullar olmalıydı. ne bir çocuk terörist kovalamalı ne de başka bir çocuk polise taş atmalı veya dışarıda olaylar var iken bakkala ekmek almaya gönderilmeliydi.

son söz olarak o bir çocuktu en azından bunun için duygulanmalısın diyen zevatlara diyorum ki eren'de bir çocuktu. sizin duanıza ihtiyacı yok onun ama en azından o ölüme de azcık duygulanıp iki kelime etmeliydiniz. bizi taraf olmakla suçlayan ey zevat her defasında ne tarafta olduğunu neden gözümüze sokarsın ki?

iki çocuk;

görsel