insanı zaman değil tecrübeler büyütür

olayların basit olduğunu algılayabilmek çoğu insana destek olmamı sağlıyor aslında. en basiti; hiçbir arkadaşım benim yanımda aşk acısını uzunca çekemez. bastırırım; hiç değilse yaşıyor derim, mesele birlikte olmanız mı yoksa mutlu olmanız mı derim. evet klişeleşen şeyler bunlar ancak klişeler doğru olduğu için klişedir. belki aldığım eğitimlerin, belki de kaybettiklerimin etkisi olsa gerek; gereksiz bir soğuk kanlılığım var. bu yüzden dostlarımın herhangi bir konuya bağlı ilk an tepkilerini çok kolay bastırıp sakinleştiriyorum. şikayetçi olduğum şeylerin hiç değilse dostlarıma faydası olması az da olsa rahatlaştırıcı aslında, tahammül eşiğini yükseltiyor işte.