kölelerin halinden memnun olması durumudur. zira efendilerine karşı ayaklanırlarsa sahip oldukları o kölelik statüsünü de kaybetmekten korkarlar. her ne kadar çelişkili bir ifade olsa da mücadelenin, direnişin zahmetine katlanmaktansa köleliğin konformizmi daha cazip gelir.
işyerlerinde sıkça duyarız mesela, hakkını aramak isteyen birine diğer çalışan arkadaşları " nankörlük etmeyelim abi, sonuçta adam ekmeğimizi veriyor, karnımız doyuyor" vs gibi.
işte orada bu sözü sarfeden köle düşünmez asla; kimse bana sadaka vermiyor, ben çalışıyor ve karşılığını alıyorum hatta tam olarak alamıyorum diye. sonuçta bu düşünce şekli onu halinden memnun bir köle haline getirir ve kendisini sömüren düzenin bekçiliğine soyunur farkında olmadan.
