Bu garip iddia sahiplerinden bazıları ile ben de karşılaştım. “Şamanizm de şamanizm” diye tutturmuşlardı ve hepsinin ortak noktası, “şamanizm”in “ş”sinden bile haberdar olmamaları idi...
Biryerlerden böyle birşeyin mevcudiyetini işitmişlerdi, o kadar! “Şamanizm” kavramının tek değil, birbirinden farklı dünya kadar inancı ifade ettiğinden bîhaberdiler; bu konuda yapılan son çalışmaları okumalarını bir tarafa bırakın, rahmetli Abdülkadir inan’ın eski ama “öncü” eserini bile işitmemişlerdi, “Yersu” sözü geçtiğinde “Nedir o?” diyorlar ve sadece bir “Gök Tanrı” yahut “Tengri”dir tutturmuş, gidiyorlardı!
Birileri aslını-astarını bilmediği bir inanca mensup olmakla öğünüp “Türk olan bu dine buyursun!” diye geveliyor, karşı taraf “imana gel, imana” diyor ama âyeti bile yanlış yazıyor ve bütün bu lüzumsuz çabalar bayramın ilk günü, sabahın köründe oluyor.
