sözlük yazarlarının itirafları

içimde kocaman acılar var, içimde - kocaman yangınlar... yokluğuna nasıl alışır insan öğretmedin çünkü, çünkü öyle güzel sevdin ki beni, kirpiklerimden öperek, avuç içlerimden, yüreğimin en dibinden,hic gitmezsin sandım ben. Hiç alıştırmadım kendimi sensiz bir sabaha. Hiç içinde senin olmadığın bir hayal kurmadım. Nasıl uyunur sensiz bilmem mesela. Ne kadar sürer bu acı bilmem... buluşur muyuz tekrardan bilmem. Nasıl anlatılır bir çocuğa yokluğun - bilmem! Bildiğim tek şey var, umutlarımı da astın kendinle. Yarınlarımı, hayallerimi, gözlerimi astın. Üşüme sen diye o toprağın altında, her gün yalvarıyorum tanrı'ya. Belki kabul olmuyordur duam diye, örtmüyorum üstümü ben burada. Ve bil sevgilim - adını kaziyorum bulduğum her boş duvara... hakkım helâl - sonuna kadar. Duvarların da hakkı helâl - bana kızma.