Başkenti 5 ayda 3 kez patlamış ülkenin en büyük metropolü.
Bugün bir kez daha gördük ki sokakta insanlara hangisi canlı bomba acaba diye manyak manyak bakmakta haklıyız. Işıklarda 1 dakika bekleyememekte haklıyız. Her gün beklenilen Durakta tanıdık simalar görünce tamam en azından bunlar değildir diye rahatlamaya çalışmakta haklıyız. Kalabalıktan koşar adımlarla sıyrılıp tenhalara gitmekte haklıyız.
Başka şehirlerde durum nasıl bilmiyorum fakat biz çok gergindik, hala gerginiz. işe gitmeyenler, iptal olan ders ve sınavlar vardı bu haftasonu. Kıçımızda bomba, paçamızda mayınla gezdiğimizin farkında, kafamıza inecekleri bekliyoruz elimiz kolumuz bağlı.
Her gün Mecidiyeköyden geçmek zorundayım. Eve giderken Mecidiyeköy gibi yerde yarım saat otobüs mü beklesem, metroya mı binsem yoksa yürümeyi tercih edip kestirme ama kahve ve tamirci dolu olan tenha yolu mu yoksa uzun ama kalabalık yönü mü seçsem diye düşünmekle geçiyor 1 saatim. Her gün ölüm mü tecavüz mü kritiği yapıyor bu beyin.
