ölmek

Ne agitlar yakildi, ne insanlar götürdü. Peygamberler, krallar, sultanlar, evliyalar farketmeden herkese ugradi, bir bir aldi götürdü. Kimse cozemedi sirrini, cozenler birtek onu tadanlar oldu ki onlarin da anlatacak zamani kalmamisti. Ölüm öyle bir sey ki yaşamin karsiti gibi görünmesine ragmen yaşamin her saniyesinde vardir. Yaşam başli başina ölüme methiyedir. Ölüm ardindan binlerce hikaye,sarki ve roman birakmistir ama asla engellenmemistir. Bu aksam bu saatte lanet olasi ölümden bahsederken, lanet olasi osorok beyinlilerin yuzunden ölmüs olan herkes icin agliyorum. Irak, iran, suriye, lubnan, turkiye, azerbaycan, ermenistan, kurdistan,cin, tum afrika kitasi, kore akliniza nere gelirse gelsin her yerde milyonlarca insan, kafasi bir romani anlayamayacak kadar gelismemis vicdani kör, yillarca uydurulmus kahramanlik hikayeleriyle buyutulmus, sevgi yoksunu iki yuzlu, bagnaz insanlarin hirslari ugruna ölüyorlar ve biz ise siranin bize gelmesini bekliyoruz. Varsa eger adalet denen meret, umudum odur ki isini bu dunyada görsün sebep kimse onu bu dunyada yakalasin.