sana hala sinirliyim. selamdan öte sohbet etmem yolda görsem. ama yinede kötü ol istemem. ben herkes değilim. sen değilim. iyi ol, mutlu ol yinede. aslında sana bu entryi yazmazdım ama sol framede gördüm. yani sanma hatırladım seni. neyse hadi bu bile çok sana. dikkat et kendine. hoşçakal.
edit: seninle her şeyden bunaldığımızda kalabalıktan kaçmayı, benim düşündüğümü daha söylemeden anlamanı, senin düşündüklerini söylemeden anlamamı özlemedim değil. düşman kesildiğimiz kavgalarda dahi uzakta bir yerde canımın sıkkın olduğunu görünce bir şey olmamış gibi kavga etmemişiz, seni hiç kırmamışım gibi gelip yanıma oturmanı özledim. aslında sen o hataya düşene kadar ki 5 yılın tamamı özleneseydi sanki. yanlış mıyım?
