annenin ölmesi

Periyodik olarak inanamama krizleri geçirirsin. Hayattaki tüm amaç ve hedeflerin anlamını yitirir. Yersin içersin gülersin gezersin ama enerjin cekilmiş gibidir, yaşamdan zevk alamazsın. Hiçbir şeye şaşıramazsın, hiçbir şeye çok fazla sevinemez ve üzülemezsin. Bir şeyin olması veya olmaması arasında pek fark yoktur çünkü o şeyin bir yalandan ibaret olduğunu bilirsin. Çünkü hayattaki tek gerçeğin, ölümün acısı her daim ensendedir. Aniden aklına gelir karşında konuşuyor olduğun kişi senin o anda ne düşündüğünü ne hissettiğini bilmeden küçük dertlerini anlatır durur. Kendi derdine çare olmadığını bildiginden küçük dertlere teselliler verirsin.
Rüyanda görür uyanınca sevinçten ağlamaya başlarsın. Gece öksürürsün aklına gelir. Öksürdüğümü duysa yatağından kalkıp pekmezli süt getirirdi dersin hem öksürüp hem ağlarsın. Kendin için dikkat etmedigin günahları o hisseder ruhu rahatsiz olur diye dikkat edersin. Her zaman seni görüyor olduğunu hisseder farkli bir frekansta yaşarsin. Onun için yapamadığını başka kimseye yapasın gelmez. Tuhaf ki onun için de onca şey yapmış olmana rağmen hiçbir şey yapmamissin gibi gelir. Hicbir şeyin eskisi gibi olmayacağini bilir tam o esnada yeni bir inanamama kısır döngüsüne girersin. Yine de çok şükür dersin yeni acılardan korkarak.