hemen hemen tüm "izm"lere karşı haklı bir önyargıya sahip olan biri olarak, kendimi bir kemalist olarak ünvanlandırmayı pek de tercih etmemişimdir bugüne dek. atatürkçü ünvanını şekilci ama sığ olmayan bir yaklaşımla benimsemeyi uygun görüyorum. ve atatürkçülük, laiklik, halkçılık vs. gibi yüce değerler, ilkeler olmadan asla atatürkçülük olarak değerlendirilemez, kabul edilemez bence. çünkü atatürkçülüğün özünde bu ilkeler vardır ve bunlardan arındırılmış, içi boşaltılmış bir atatürkçülük aslında atatürkçülük değildir.
yine de, prensip olarak en iyi "izm"lerden biri olduğu bir gerçektir velakin.
