yılmaz erdoğan

cebindedir kelimeleri. elini atıp teker teker seçer yüreğinde olanları ve aklı ile döker önümüze. kâh otogarda gargara yaparken çıkar karşımıza, kâh umarsız bir gecede sorar hiç ateşböceği görüp görmediğimizi. bir film çeker; beğenilir, beğenilmez, çok da önemli değil ama. bir kısım gülenler "o kadar küfürlü senaryoyu ben de yazsam gülünür" der; bilmeden doğuda lâkap takmanın, küfrün doğal bir yaşam formu olduğunu. bir anda ona bir şeyhler olur ve dokunur yaramıza.
kelimelerle oynamasını bilir şiirlerinde, öykülerinde, karı-koca didişmelerinde.
muhaliftir, destekçidir, eleştirir, beğenir ama ne zaman ne yaparsa, aklına yatanı ruhuna dokunanı yaşar. beğenmek ya da beğenmemek. hepsi insan için.