metal fırtına

200. sayfaya kadar soluk soluğa okuduğum ne yazık ki o dakikadan itibaren feci sıkan kitap. son sayfalarda ise yazan kişilerin sanırım çişleri gelmiş olacak ki kitabı çabucak bitirmeye çalışmışlar. zira savaşın en kanlı sahnelerinde bir telefon ve aniden savaş durur. ne bu hız ya koskaca istanbul'a girdin, kan gövdeyi götürüyor, kesip at oradan savaşı bitir hiç bir bilgi vermeden.
ayrıca, kitapta 'amerika askeri şöyle güçlüdür böyle güçlüdür' diyerekten, hafiften övülmüş, türk askeri ise 'hazırlıksız' ve 'teknolojik olmamak'la nitelendirilmiş. adamlar iki günde ağzımıza sıçıyo kitapta, ankara'yı kolayca alıp istanbul'u da bir kaç günde alıcakken diğer ülkeler devreye girip savaş çat diyene kesiliyor sözlük. ne lan bu.