30 lira yevmiyeye akşam 8 - sabah 8 çalışıyorum ben. günlük cirosu beş yüz liradan aşağı olmayan bi mekanda 12 saat çalışıp 30 lira kazanıyorum. tek bi yerde tek başıma çalışıp bi sürü iş yapıyorum. çoğu zaman 24 saat aralıksız da çalıştım 60 liraya. şikayet de etmiyorum bundan pek. etrafımdaki gecede kaç para kazandığımı bilen insanların ısrarıyla patronumla günlük ücretime zam yapılması için konuşmaya karar verdim. arkadaşlarım eş dost ısrar etmese, belki de halime acımasa, aklımın ucundan bile geçmeyecek ücret artırımı istemek. aza tamah eden biriyim ben. kiramı faturalarımı ödeyeyim, karnımı az çok doyurabileyim, ailemin yanına gittiğimde elim boş gitmeyeyim, varsın üstüme yeni bi şeyler almayayım sorun değil. yeter ki kimseciklere muhtaç olmayayım. ben böyle düşünürken etrafımdaki insanların halimi görüp bana enayi muamelesi yapmaları belki de vesile oldu patronla konuşmama. tanıdıklar mekana geliyor, halimi görüyorlar, başlıyorlar patronlara ettikleri küfür aralarında bana aptal mısın olm çekilir mi bu bu kadar paraya bu yaptıkların tarzı laflarına nutuklarına. her neyse, lan tamam dedim. konuşucam. çalıştığım mekanın 3 ortağı var. ben mekanı akşam patrondan devralıyorum. akşam işe gelince konuşurum dedim. geldim işe. patron eve gitmek üzre arabasına doğru yol alırken durdurup konuştum. abi dedim. saati 2,5 liraya çalışıyorum aylardır. günlük 30 lira. şunu 35 yapmayı düşünüyor musunuz dedim. düşünüyoruz birader dedi. hatta serhat'a, yani bir diğer ortağa bahsettim dedi mırın kırın etti dedi. volkan abinle de (üçüncü ortak) konuşayım ben bi dedi. yarın öbür gün netleşir dedi. tamam dedim girdim içeri. ellerim titriyor. gururuma dokundu, gözlerim buğulandı. 5 lira lan. 30 lira alıyorum sabah çıkıp eve ya da okuluma giderken. 30 lira. ailemden 3 yıldır para almıyorum. babamın fabrika köşelerinde çırpınıp eve getirdiği para belli. alamıyorum para. çok nadiren gururu kırılmasın, okuyan çalışan oğlunun hayatına üç beş kuruş yararı dokunduğunu bilsin diye uzattığı 50 lirayı alıyorum. kendisini kötü hissetmesin oğluma faydam dokunmuyor demesin diye alıyorum çok nadir de olsa. ben bi şekilde idare ediyorum. al işte, buradan kazanıyorum aylardır kaldığım öğrenci evinin masraflarını çıkartmak için. 5 lira zam istedim. diğer ortaklarla konuşayım dedi patron. 5 lira amına koyayım. gururum kırıldı lan. parasında değilim amına kodumun yerinde ben. para kazanmak istesem illa ki bulurum yolunu. gecede cebime 100 lira girdiği de oldu ama insan bi şeylerden kaçmaya kurtulmaya kendisini düze çıkarmaya çalışırken cebine o kadar para girsin diye o eski bombok ortamlara girip bombok işlere bulaşmaya tenezzül etmez, edemez. adam gibi, babam gibi alnımın teriyle karın tokluğunun yanında bir de sorumluluk sahibi insanların bildiği o birkaç noktada elimi güçlü tutmaya çalışıyorum. 30 lira yövmiye belki patron dediğim sömürücü üçlüye beni ezme hakkı da tanıyordur evet ama ben en azından 5 lira zam için gururumun kırılmasını istemezdim lan. 5 lira. kaçak olmayan bi sigara alınmasının imkansız olduğu 5 lira. keşke 30 lira yövmiyeye akşam 8'den itibaren 12 saat eşşekler gibi çalışsaydım da bana 5 liranın lafının yapıldığını görmeseydim. bir şeylerin olmayacağını bilmek, olmadığını görmek kadar can sıkmıyor. bunu aklınızdan çıkartmayın. çıkartmayın ki; üç kuruş için insanlık gururunuz kırılmasın. incinmeyin.
güncel Önemli Başlıklar