Ellerim,saçlarım öksüz kaldı gidince sen
Gözlerimde derin boşluklar...
Söyleyemediğim sözler var dilimde
Duyamadığım kokun tenimde
Dinleyemediğim sesin...
Hatıralarım var seni unutturmayan
Duygularım var ezip geçemediğim
Bu yüzden hep yaralıyım bilirsin...
Kanayan yaram gün geçtikçe kabuk bağlıyor;mecbur.
Biraz daha hafifliyor sancılarım...
Ama hep bir eksik var ruhumda
Hiçbir kimse tutamıyor yerini...
Hiçbir yer unutturmuyor...
Aksine daha çok hatırlıyorum,özlüyorum.
Yürüdüğümüz yollarda yürüyorum;
Gülümsüyorum sessizce...
Öptüğün zamanı hatırlıyorum;
Kanıyor dudaklarım...
Verdiğin sözler çınlıyor kulaklarımda...
Aniden bir ayrılık senfonisi
Ruhumu hiç hafifletmeyen
Gittikçe ruhumu acıtan bir senfoni çalıyor uzaklarda...
Adını söylüyorum sessizce,bazı harflerin çıkmayarak..
Korkuyorum bakmaktan gözlerine
Yeniliyorum yalnızlığa ve boynumu büküyorum Masum...
